Grafologia Komplementarna jest owocem moich studiów z dziedziny szeroko pojętej grafologii oraz psychologii C.G. Junga, którego idee inspirują współczesne badania i poszukiwania w różnych obszarach wiedzy, w tym również znacząco wpływają na naukę o piśmie.
Jungowska psychologia świadomości, czy szerzej, cały nurt psychoanalityczny nadaje grafologii nowe wymiary w obszarach poznawania i zgłębiania istoty Jaźni jako dynamicznego centrum naszego jestestwa oraz nośnika koncepcji „człowieka stawającego się”. Szeroki kontekst symboliczno-kulturowych inspiracji jungowskich pozwala umiejscowić grafologię w nurtach holistycznych filozofii i paradygmatów, a tym samym poszerzyć tradycyjne rozumienie pismoznawstwa i człowieczeństwa o koncepcje komplementarne, czasem bliższe ezoteryce niż egzoteryce.
W związku z wieloma
nieporozumieniami dotyczącymi psychologii pisma, recepcji grafologii jako
wiedzy trudnej i hermetycznej, chciałabym przybliżyć i wyjaśnić wiele aspektów
związanych z interpretacją pisma ręcznego. Oczywiście chciałabym rozjaśnić
wiedzę o grafologii, ale nie za cenę populistycznych, komercyjnych uproszczeń, które panosząc się wszem i wobec,
wypaczają obraz istoty psychologii pisma. Stąd piszę językiem prostym, ale nie
prostszym, niż można.
Psychologia głębi i leżąca u jej podstaw teoria nieświadomości
przyczynia się do usuwania przepaści między umysłem a materią i ułatwia
tym samym porozumienie między psychologią a dyscyplinami pokrewnymi,
sięgającymi do psychologii symbolu, mitu, pisma, do językoznawstwa, nurtu
psychologii kultury, antropologii filozoficznej.
Moim zamiarem nie było napisanie podręcznika do
nauki grafologii, ale stworzenie humanistycznego studium z dziedziny grafologii
i kultury, które z jednej strony przekraczałoby granice poznawcze zakreślone
przez Kartezjusza i spuściznę wciąż aktualnej XVIII - wiecznej myśli
oświeceniowej, z drugiej zaś,
mieściłoby się w nurcie psychologii głębi i jej transcendentalnych obrzeżach.
Zamierzałam dokonać próby połączenia starożytności z nowożytnością w obszarze
badania pisma, wschodnich tradycji filozoficznych i duchowych z zachodnimi
osiągnięciami w obszarze psychologii.
Mam nadzieję, że swoją pracą poszerzę tradycyjne
rozumienie nauki, doświadczenia,
percepcji, oraz - badania pisma. Ta publikacja jest
przeznaczona dla odważnych laików, którzy podobnie jak ja, próbują poznać
samych siebie i poszukują odpowiedzi tak w nauce, jak i w duchowości, nie
narzucając sobie żadnych ograniczeń intelektualnych w wędrówce przez obszary
Znanego i Nieznanego.
Chciałabym, aby moja książka przyczyniła się do przebudowy
świadomości w kwestii rozumienia
pojęcia grafologii psychologicznej i przecierała szlaki psychografologii jako
szczególnej wiedzy, również w polskich placówkach oświatowych. Szczególnie zależy mi też na tym, żeby zaspokoić
ciekawość poznawczą uczestników moich seminariów grafologicznych i zainspirować
ich do samodzielnych poszukiwań w różnych obszarach psychologicznej analizy
pisma, szczególnie w obszarze percepcji symbolu.
Zapraszam do lektury wszystkich, zarówno tych, którzy interesują się psychologią pisma, jak i tych, którzy dopiero chcieliby dowiedzieć się czym jest grafologia i „jak działa” to narzędzie projekcyjne - wszystkich, którzy nie lękają się stawiania obok siebie paradygmatów nauki i ducha.
Serdecznie pozdrawiam,
Iwona Rusajczyk
